ลำพูเฒ่า พยานรัก บูนาดารา
บทความนี้ขอแนะนำให้ทุกท่านรู้จักกับ “คุณทวดลำพู” อายุร่วม 100 ปี แห่งอุโมงป่าโกงกาง ชุมชนท่องเที่ยวบ้าน บูนาดารา
มีหลายตำนานที่พูดถึงต้นลำพู ขอยกตำนานที่เข้ากับชื่อเรื่อง และซาบซึ้งมาเล่าต่อละกันเนอะ เรื่องมีอยู่ว่า อดีตนานนนนนนนมาแล้ว มีชายหนุ่มเจ้าของสวน ขยัน ปลูกต้นไม้เก่ง สวนของเขาร่มรื่นชวนมอง ชื่อว่า “ลำพู”
ลำพูมีคนรักเป็นหญิงชาวบ้าน ชื่อ “หิ่งห้อย” รูปทรงองค์เอวสวยงามไม่มีที่ติ ทั้งคู่รักกัน แต่และแล้วก็มีอุปสรรค เพราะมีเศรษฐีคนหนึ่งมาคั่นกลาง อ่านถึงตรงนี้ อย่าด่วนสรุปนะครับว่า น้องหิ่งห้อยของพี่ลำพูจะถูกหนุ่มเศรษฐีมาบังคับให้รัก เปล่าเลย เป็นพี่ลำพูต่างหาก ที่ลูกสาวเศรษฐีมาหลงรัก เธอชื่อ “กิ่งก้าน”
กิ่งก้านเป็นผู้หญิงที่เปรี้ยวไม่หยอก เธออยากได้อะไร ต้องได้ เช่นกัน…เมื่อรักลำพูแล้ว กิ่งก้านต้องได้เขามาครอบครอง ลำพูลำบากใจจึงชวนหิ่งห้อยหนี ทว่ากิ่งก้านก็ตามไปจนทัน ณ ริมน้ำ ทั้ง 3 คนยื้อยุดฉุดกระชาก แล้วจู่ ๆ ก็หายไปอย่างน่าอัศจรรย์
นานวันมีต้นไม้ชนิดหนึ่งงอกขึ้นมาริมน้ำ เวลากลางคืนแมลงมีไฟมักจะมาเกาะเปล่งแสงสวยงาม และต้นไม้ชนิดนี้มีกิ่งงอกมาจากพื้นเพื่อยึดลำต้นไว้ด้วย ชาวบ้านจึงตั้งชื่อว่า “ต้นลำพู” ส่วนหิ่งห้อยคือคนรัก ด้านรากอากาศที่คอยยึดรั้งไว้นั้น คือ กิ่งก้าน
ลำพูที่อุโมงโกงกาง บูนาดารา ก็มีเรื่องราวของความรักสอดแทรกตลอดอายุ 100 ปีของมันเช่นกัน เพราะลำพูต้นนี้ยืนต้นมายาวนาน จึงทำให้มัน “มีหนวด” ก็เส้นยาว ๆ ที่ห้อยมาจากกิ่งนั่นแหละ มองแล้วก็คล้ายหนวดคน บวกกับอายุร่วมร้อยปี ชาวบ้านจึงขนานนามมันว่า “ลำพูหนวด” และ ณ จุดที่มันยืนต้นอยู่ไม่ไกลจากถนนนัก น้ำลดสามารถเดินเข้ามาได้ จึงเป็นที่ตกลงกันของหนุ่มสาวว่า “วันนี้เราไปเจอกันที่ลำพูหนวดนะ”
แน่ะโรแมนติก สมตำนานลำพูอะไรเช่นนี้ “มีลำพูผู้หญิงไหม” นักท่องเที่ยวมักถามอย่างนี้เสมอ มีครับ! อยู่ไม่ไกลกันนัก อายุเข้า 100 ปีเช่นเดียวกัน แต่ต้นนี้ไม่มีหนวด เราจึงเรียกว่า ลำพูผู้หญิง… มาสิ หากคุณอยากเห็น และอยากฟังเรื่องเล่าโรแมนติกจากชาวบ้าน เชิญท่องเที่ยวนั่งเรือที่ชุมชนท่องเที่ยวบ้านบูนาดารา
