คนในอดีต รวยศิลปะ
คนในอดีต ล้วนร่ำรวยศิลปะ มีฝีมือด้านวิจิตรศิลป์ หัตถกรรม ซึ่งก็ตกทอดมาถึงรุ่นหลังอย่างเรา ทว่าหากเปรียบเทียบในเรื่องนวัตกรรม เครื่องมือ อดีตการจะประดิดประดอยอะไรสักอย่างต้องใช้ความอุตสาหะมาก ต่างกับปัจจุบันที่เรามีคอมพิวเตอร์
ที่ว่าผู้ คนในอดีต ร่ำรวยศิลปะนั้น ก็มาจากเครื่องมือ หรือของเล่นหลายๆ อย่าง ที่ไม่เห็นจำเป็นต้องพิถีพิถันบรรจงสร้างให้สละสลวยเลย ก็ยังออกแบบมาได้อย่างงามตา สวยข้ามกาลเวลา ชนิดที่ยิ่งเลข พ.ศ.มากขึ้น มูลค่าทั้งเงินตรา และจิตใจก็ยิ่งเพิ่มขึ้นตาม
ขอยกตัวอย่าง กระดานหมากขุม กระดานไม้ที่มีหลุมไว้ใส่ลูกแก้ว แข่งขันกันหย่อนว่าลูกแก้วของใครจะเพิ่มปริมาณได้มากกว่าอีกฝ่าย ทั้งๆ ที่ กระดานหมากขุมสามารถใช้พื้นดินขุดหลุมแล้วเล่นก็ยังได้ แต่ผู้คนสมัยก่อนก็ยังคิดสร้างกระดานหมากขุมที่มีลวดลายสวยงามออกมาอย่างน่าชื่นชม
อีกอย่าง คือ กรงดักนกคุ่ม ความเป็นจริงยิ่งเรียบง่ายนกยิ่งตายใจมากกว่า ทว่ากรงดักนกคุ่มก็เป็นอีกเครื่องมือหนึ่งที่ผู้คนสมัยก่อนแกะสลักต่อเติมได้อย่างสวยงาม (บางท่านบอกว่า กรงที่ใช้ดักนกจริงๆ ไม่ได้สวยนักหรอกค่อนข้างดาดๆ ด้วยซ้ำ แต่ที่ทำสวยๆ นั่นเป็นฉบับที่ออกแบบมาเพื่อเป็นเครื่องประดับ) สำหรับนกคุ่มดูเผินๆ ก็นกที่บินไม่ได้ธรรมดาๆ ชนิดหนึ่ง แต่มีนิทานปรัมปรา เล่าว่า นกคุ่มเป็นข้ารับใช้นกสวรรค์ชนิดหนึ่ง ชื่อว่า “เต็นวะเซะ” ซึ่งเป็นนกยักษ์ที่อยู่บนฟ้า ไม่ลงพื้นดินเลย ก็จะสั่งให้นกคุ่มนี่แหละหาอาหารให้ หรือถ้ามีข่าวจากสวรรค์ก็จะบอกนกคุ่มนี่แหละไปแจ้งข่าว ในการแจ้งข่าวคงไม่มีปัญหาอะไร แต่กรณีส่งอาหารนี่แหละ ต้องมากเรื่องหน่อย เพราะนกคุ่มบินไม่ได้ นายมันก็ลงพื้นดินไม่ได้อีก นกคุ่มเมื่อได้อาหารแล้ว จึงส่งต่อ “บูหรงซีตา” รับช่วง
ยังมีเครื่องใช้ไม้สอยอีกหลายอย่างที่ประณีตบรรจงสร้าง สามารถหาดูได้ที่ศูนย์เรียนรู้ชุมชน อบต.อาซ่อง #ชุมชนท่องเที่ยวตำบลอาซ่อง อ.รามัน จ.ยะลา เรียนเชิญทุกท่านครับ
อ่านเรื่องอื่น ๆ
เบอร์อามัส ว่าวทอง อัตลักษณ์ชายแดนใต้ ภูมิปัญญาที่มาจากตำนานความเชื่อ
ตำนาน คางคกศักดิ์สิทธิ์ ในเมื่อใคร ๆ ก็นับถือคางคก
