กลั่นแกล้ง ผ่าน Wall (โทร.หาฉันสิหากคุณต้องการ)
ทุกวันนี้นักเลงคีย์บอร์ดคอย กลั่นแกล้ง แผลงฤทธิ์ให้เห็นเป็นประจำ แต่เมื่อถูกจับได้ ก็หน้าแห้งหน้าหงอยไปตาม ๆ กัน ตัวอย่างเร็ว ๆ นี้ คือ หนึ่ง. ทนายออกมาโพสต์ว่า มีดาราจะฟ้องคนที่โพสต์ด่าคนละ 1 ล้านบาท สอง. คนโพสต์ด่าลูกนายกฯ จะโดนฟ้องดำเนินคดี เป็นต้น
พอมีโลกโซเชียล ดูเหมือนการพิมพ์ด่ากัน กลั่นแกล้ง จะเกิดขึ้นง่าย จนหลายคนอาจคิดว่า เมื่อก่อนออกจะดีกว่านี้ เพราะไม่มีสังคมออนไลน์ให้โพสต์ว่ากัน แต่เดี๋ยวก่อน! ถึงไม่มีสังคมออนไลน์ แต่ก็มีพื้นที่เขียนด่ากันอยู่นะ นั่นก็คือห้องน้ำสาธารณะ ห้องน้ำหญิงแอดไม่มั่นใจ แต่ห้องน้ำชายเนี่ย แทบไม่มีที่ว่าง บางคนเขียนว่า “อ่านทำไมวะ” / “นึกแล้วว่าต้องอ่าน” / “พ่อเอ็งเป็น…” / “แม่เอ็งเป็น…” โอ้ย สารพัด
หน้า Wall สังคมออนไลน์ ก็ไม่ต่างกับ Wall กำแพง หรือห้องน้ำหรอก ขอให้เป็นพื้นที่สาธารณะ มีคนอื่น ๆ เห็นได้เถอะ เขียนด่า กลั่นแกล้ง ดูอย่างกรณีล่าสุดสิ ไปเขียน ค ว ย ที่แหล่งท่องเที่ยว ถ้ำนาคา จังหวัดบึงกาฬ จนต้องปิดให้บริการนักท่องเที่ยว เพื่อบูรณะฟื้นฟู จังหวัดสูญเสียเงินไปเท่าไหร่ เห็นไหมว่า คำคำเดียวที่เขียนเพราะคึกคะนอง กลับทำร้ายสังคมในวงกว้าง
เอาละ กลับมาที่ กลั่นแกล้งผ่าน Wall (โทรหาฉันสิหากคุณต้องการ) เรื่องนี้เกิดขึ้นสมัยที่เฟซบุ๊กยังไม่ถือกำเนิด ตอนนั้นแอดยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ปี 2 ในกลุ่มล้วนหน้าตาดี หล่อเหลาเอาการ มีแต่แอดนี่แหละที่ขี้เหร่อยู่คนเดียว แล้วเพื่อนที่หน้าตาดีนี่นอกจากจะจีบสาวได้ง่ายแล้ว สาวประเภทสองก็ชอบเข้ามาส่งสายตาหวานให้ด้วย
วันหนึ่ง เพื่อนของแอดให้ชื่อสมมุติว่า A มันนึกสนุก จะแกล้งเพื่อนในกลุ่มเรานี่แหละ จึงไปเขียนบนประตูห้องน้ำห้องสมุดว่า ‘ผมชอบกะเทย อยากมีอะไรด้วย โทร……(ชื่อ B) ’ เรื่องมันคงจบแค่นั้น ถ้าไม่มีใครเอาธุระ แต่ไม่น่ะสิ ดันมีสาวประเภทสอง โทรไปหา เจ้า B จริง ๆ ด้วย เป็นเรื่อง B ต้องปฏิเสธ และต้องผวา เพราะมีเบอร์แปลก ๆ ติดต่อมาเรื่อย ๆ
คือ B มันไม่ได้ไปเขียนไว้ไง มันจึงถามว่า ได้เบอร์มาอย่างไร คนที่โทรมาบอกว่า “ก็เธอเขียนไว้ที่ห้องน้ำ” B จึงไปดู เห็นข้อความ ถึงกับควันออกหู และที่โกรธเป็นเท่าทวี ก็เพราะ ลายมือนั้น จำได้ดี เจ้า A
พอความจริงถูกเปิดเผย B มันก็โกรธ A มาก ๆ แต่จะทำไงได้เพื่อนกัน ต้องให้อภัย เพราะที่ผ่านมาต่างคนต่างแกล้งกันเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว นี่ดีที่สนิทกันมาก ๆ หากรู้จักแค่ผิวเผิน แอดว่า ได้มีต่อย
ที่ไปเขียนในห้องน้ำ แอดว่า A ก็ไม่คิดหรอกว่า B จะจำลายมือมันได้ เหมือนกับคนที่โพสต์ด่าชาวบ้านผ่านสื่อสังคมออนนไลน์นั่นแหละ อาจจะคิดว่า ฉันไม่ได้ใช้ชื่อจริง ไม่ได้ใช้ภาพจริง ใครจะรู้ ฉันไร้ตัวตน ด่าใครก็ได้ แต่อย่าลืมว่า อย่างไรซะ เขาก็สืบหา IP ได้อยู่ดี นี่มันยุค 4.0 นะเธอ
เรื่องแกล้งไม่ใช่เรื่องสนุก
อ่านเรื่องอื่น ๆ
ถูกบูลลี่ ไม่มีคนไว้ใจ ปรึกษาใครดี
คอมเม้นต์อย่างไร ไม่ให้เกิดปัญหา Cyberbullying
