บูลลี่เพื่อน ก็เพื่อให้กลุ่มยอมรับ
บางครั้งเราก็ บูลลี่เพื่อน เพียงเพื่อให้เพื่อนอีกหลายคนยอมรับ และมีความสุข โดยไม่ได้คิดหน้าคิดหลัง คิดซ้ายคิดขวา อย่างเมื่อตอนแอดเรียนประถมปลาย มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าห้อง แต่ก็เป็นแนวหน้าของการบูลลี่ชื่อพ่อเพื่อนเลยล่ะ
ในห้องเรียนแอดมีพ่อของเพื่อน ชื่อ “วี” ทุกๆ เช้าก่อนเข้าเรียน หัวหน้าชั้นมีหน้าที่ยืนหน้าห้อง ถือตัวอักษรภาษาอังกฤษให้สมาชิกห้องท่องตาม ทีละตัว เริ่มจาก เอ บี ซี ไปเรื่อยๆ เสียงท่องก็เอื่อยๆ แหละ แต่พอถึงอักษร V ลั่นห้องเลย เพื่อนที่พ่อชื่อวี ก็เอามือป้องหูไป แต่มันไม่จบแค่นั้นหรอก เพราะเมื่อ V ผ่านไปแล้ว แอดจะนำมันมาแทรกหน้าตัว Z อีกที บางวัน ตัว V ดันทะลึ่งอยู่หลังตัว C ซะงั้น แล้วค่อยกลับมาอยู่ตำแหน่งเดิม แน่นอน สมาชิกห้องถูกใจ วกเว้นเพื่อนคนที่พ่อชื่อวี
เป็นอย่างที่ขอเล่า ราว 3 สัปดาห์ เพื่อนที่ถูกบูลลี่ทุกวันก็เข้ามาคุยกับแอดเป็นการส่วนตัว “ขอได้ไหมอย่าทำแบบนี้อีก กูไม่สนุก แต่ถ้ามึงไม่เลิก บูลลี่เพื่อน หลังเสื้อมึงจะเต็มไปด้วยสีแดง”
แอดจึงตอบไปว่า “ถ้าไม่ชอบก็ได้จะไม่เวียนตัว V อีก แต่เมื่อยกตัว V ยังไงก็เสียงดังอยู่ดี”
ตรงนั้นเพื่อนยอมรับ เลี่ยงการ บูลลี่เพื่อน ไม่ได้ กลายเป็นว่า พอแอดไม่ยกตัว V ซ้ำ ความสนุกในการเปร่งเสียงดังๆ พลันมลาย นานไปก็ไม่มีใครอ่านตัว V ดังๆ อีก ขอเล่าเรื่องนี้ อยากให้มองประเด็นเรื่องใจเขาใจเรา ถ้าชื่อของบุพการีเราปรากฏอยู่ในอักษรเหล่านั้น แล้วเพื่อนต่างพร้อมใจกันบูลลี่ ย่อมไม่มีความสุขเช่นกัน อีกมุมหนึ่ง หากเราถูกบูลลี่ลักษณะนี้ ลองเข้าไปพูดตรงๆ กับคนที่กลั่นแกล้งดีไหมว่า “เฮ้ย! เราไม่ชอบใจเลยว่ะ” ลองดูนะ อะไรๆ ย่อมดีขึ้น เพราะ การกลั่นแกล้งไม่ใช่เรื่องสนุก
อ่านเรื่องอื่น ๆ
แผลของการ กลั่นแกล้ง เจ็บทั้งสองฝ่าย
กลั่นแกล้ง เพราะกลัวแย่งความรัก
