การพูดเล่น ที่ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ
การพูดเล่น ที่ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ
“ถ้าผอมกว่านี้จะสวยมากเลย”
“หน้าตาก็ใช้ได้ แต่ไม่น่าปล่อยให้ตัวเองอ้วนเลย”
“โตไปน่าจะเป็นศิลปินยากนะ เตี้ยไป”
“ทั้งบ้านเขาขาวกันหมด ทำไมดำอยู่คนเดียว
หรือเป็นลูกเก็บมาเลี้ยง”
หนูได้ยินคำพูดพวกนี้ตั้งแต่เด็กๆ และจบด้วยประโยคที่ว่า
“แซวๆหน่า เรื่องแค่นี้เอง” “ขำๆนะ คนกันเอง”
สุดท้ายแล้วก็ทำได้แค่ขำกลบเกลื่อน
แต่ลึกๆแล้วมันไม่ได้ตลกเลย
ตอนแรกหนูคิดว่าเป็นเรื่องปกติที่คนเขาพูดกัน
เลยพยายามเปลี่ยนตัวเองไปเรื่อยๆ
เผื่อว่าสักวันคำพูดพวกนี้จะหายไป
แต่มันก็ยังมีมาอยู่เรื่อยๆ และเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง
คนอื่นอาจจะบอกว่าแบบนี้ดี แบบนี้สวย
แต่ทำไมเราถึงไม่มั่นใจในตัวเองเลย
ค่อยๆ โตขึ้น คำพูดพวกนี้เริ่มน้อยลง
แต่ก็ยังมีอยู่ตามคอมเม้นต์เฟซบุ๊ก
หรือเจอบ้างในชีวิตประจำวัน
จนเริ่มชินชา และเลือกที่จะตอบกลับให้มันติดตลก
จนกระทั่งช่วงโควิดซาลง
หนูกลับไปซ้อมร้องเพลงตามปกติ
คำแรกที่ทุกคนพูดตอนเจอกัน
แทนที่จะเป็นคำทักทาย แต่กลายเป็นคำว่า
การพูดเล่น “อ้วนขึ้นนะ”
“ปิดเทอมกินอย่างเดียวเลยใช่มั้ย”
“นี่ปิดเทอมไม่คิดจะลดน้ำหนักเลยหรอ”
ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ และเปลี่ยนประเด็นเรื่องที่คุย
และเมื่อสองสามวันก่อน
คุณครูโพสต์คลิปวิดิโอช่วงซ้อมร้องเพลงของหนูลงเฟซบุ๊ก
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ คนส่วนใหญ่ไปโฟกัสที่ “รูปร่างของหนู”
พวกเขาคอมเม้นต์เกี่ยวกับหุ่นของหนู
เหมือนมันเป็นเรื่องตลก
ยอมรับค่ะว่าครั้งนี้มันเสียใจมากกว่าครั้งก่อนๆ
คำดูถูกในตอนเด็กๆ ที่เคยลืมไปแล้วก็กลับมาคิดถึงมันอีก
“การที่เราเป็นเรา เป็นตัวของตัวเอง
มีรูปร่างหน้าตาแบบนี้ มันแย่มากเลยหรอ?”
ตอนนั้นรู้สึกเกลียดตัวเองมาก รู้สึกเหมือนว่า
ไม่ว่าจะเราเป็นแบบไหน รูปร่างหน้าตายังไง ก็ผิดอยู่ดี
เริ่มคิดไปหลายต่อหลายเรื่อง
อยากจะทำร้ายตัวเองให้มันจบๆ ไป
จนมาฉุดคิดได้ว่า
“แล้วทำไมเราต้องฟังคนอื่น ทั้งๆ ที่นี่ก็ร่างกายเราเอง”
อยากฝากถึงทุกๆ คนที่โดนแบบเดียวกัน
ต่อให้จะเตี้ย อ้วน เป็นคนผิวสี
มีหน้าตาที่คนอื่นมองว่าแปลก
ฟันเหยิน ดั้งแหมบ หน้าบาน และอื่นๆ
แต่ถ้ามั่นใจในตัวเอง จะแบบไหนๆ ก็สวย หล่อ
มีเสน่ห์ด้วยสไตล์ของตัวเองทั้งนั้น
ไม่ต้องไปสนใจพิมพ์นิยมนั่นหรอก ที่คนชอบบอกว่า
ผอมแปลว่าสวย ขาวแปลว่าสวย
เป็นในแบบของตัวเองนี่แหละ ดูดีที่สุดแล้ว
ขอแค่มั่นใจในตัวเอง
เราเป็นเจ้าชีวิตตัวเองนะ ไม่ใช่คนเหล่านั้น
ส่วนคนที่ชอบคอมเม้นต์
หรือตัดสินคนอื่นจากรูปร่างหน้าตา
สรุปแล้ว คุณค่าของคนเรา สำหรับคุณคืออะไร?
คือจิตใจภายใน หรือรูปร่างภายนอกกันแน่?
การมีความคิด, มุมมองของตัวเองไม่ใช่เรื่องผิด
แต่สิ่งที่ไม่ควรคือ
การที่เอาค่านิยมของตัวเองไปตัดสินคนอื่น
มีคนหลากหลายคนที่ไม่ได้คิดแบบเดียวกันกับคุณ
มีคนมากมาย เกลียดตัวเอง กลายเป็นโรคซึมเศร้า
และมีคนอีกหลายคนที่เลือกจบชีวิตตัวเอง
ด้วยคำพูดสั้นๆ จากความคิดของคนอื่น
หยุดใช้คำพูด การพูดเล่น เป็นมีดสั้นทำร้ายคนได้แล้ว
ก่อนที่จะต้องเกิดการสูญเสียไปมากกว่านี้
ที่หนูออกมาพูดเรื่องนี้ เพราะหนูมองว่า
เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องที่เราควรชิน
หรือปล่อยให้มันบั่นทอนจิตใจเราไปเรื่อยๆ
และไม่ใช่เฉพาะเรื่องเหยียดรูปร่างหรือสีผิวเท่านั้น
ทั้งการเหยียดเพศ เหยียดความชอบ
หรืออะไรก็ตามที่เป็นการเหยียดคนอื่น
ไม่ควรมีใครโดนเหยียดทั้งนั้น
แค่อยากจะให้กำลังใจทุกคนที่กำลังรู้สึกแย่
และอยากออกมาเตือนคนที่กำลังใช้คำพูด
ทำร้ายความรู้สึกคนอื่น
อ่านเรื่องอื่น ๆ
ท่านเวาะห์ โต๊ะกือปะ กับคำบูลลี่ ช้างขี่ช้าง และคำขอโทษของภาวะผู้นำ
ไขมันต่างหากที่หด ไม่ใช่ขา บูลลี่ ในถ้อยคำชวนยิ้มของแม่ค้าก๋วยเตี๋ยว
บูลลี่เพื่อน ก็เพื่อให้กลุ่มยอมรับ
