เงินปลอม นี้ น้องขอนะ แกล้งมาแกล้งกลับ (แต่อาจเจ็บตัวได้)
เคยไหม เห็นธนบัตรตกแล้วรีบเก็บ พอคลี่ออกมาดู “อ้าว! แบงก์กาโม่” เงินปลอม ซะงั้น แอดเจอบ่อย ฉะนั้นเมื่อเห็นเงินหล่นหากถูกพับมาอย่างดี จะคิดไว้ก่อนเลย เงินปลอม มีใครแกล้งพับหลอกไว้แน่นอน ยิ่งในรั้วโรงเรียนนะ ไม่ได้พับหลอกให้เก็บอย่างเดียว ไอ้เจ้าตัวการมันจะนั่งซุ่มมองแล้วคอยโห่ หัวเราะเยาะด้วยน่ะสิ
ช่วงพักกลางวัน หลังรับประทานมื้อเที่ยงเสร็จ แอดกับเพื่อนก็เดินปรี่ไปยังสหกรณ์โรงเรียนโดยทันที ระหว่างนี้เอง แอดเหลือบไปเห็น ธนบัตรจำนวน 20 บาท 1 ใบหล่นอยู่ริมทางเดิน มันถูกพับเพียงครึ่ง มองปราดเดียวก็รู้ว่าเงินจริง ไม่ใช่แบงก์กาโม่ ไม่ใช่ เงินปลอม แต่อย่างใด เพราะถ้าเป็นแบบกระดาษลายการ์ตูนจะต้องพับหลายตลบ
มั่นใจแน่แล้ว แอดก้มลงเก็บ ยังไม่ทันได้ใส่ลงกระเป๋ากาเกงนักเรียน เสียงโห่ เกรียว ดังลั่น โดนจนได้ เดี๋ยวนี้พวกไม่ใช้เงินปลอมแล้ว มันใช้เงินจริง เพราะจะเรียกให้ผู้พบก้มเก็บได้ง่าย เมื่อคนเก็บได้ยินเสียงโห่หัวเราะ ก็จะตกใจ วางเงินแล้วรีบวิ่งหนี แอดเองเกือบจะทิ้งเงินแล้ววิ่งหนีเหมือนกัน แต่สติวาบขึ้น “แกล้งกูเหรอ งั้นเงินนี้ขอนะ” ครับ แอดใส่กระเป๋ากางเกงนักเรียน เฉย
เมื่อเสียงหัวเราะจาก เงินปลอม ไม่เป็นผล เจ้าของเงินตัวจริง จึงต้องวิ่งออกมาจากกลุ่มเพื่อน 3 คน ที่ตอนนี้หัวเราะไม่ออกแล้ว มาถึงเขาบอก “เฮ้ย! เงินกู” แอดก็ได้แต่ทำหน้าตาย แล้วคืนให้ พร้อมรอยยิ้มเล็กๆ (งานนี้กินแอดไม่ได้ ฮ่าๆ)
ก็เป็นอีกเรื่องที่ขอหยิบมาเล่า การกลั่นแกล้งไม่ว่ารูปแบบใด ผลลัพธ์มักออกมาไม่สนุก หากเกิดแอดมาเป็นกลุ่มใหญ่ เจ้าของเงินจะกล้ามาขอคืนหรือไม่ หากคนที่ถูกแกล้งไม่สบอารณ์เดินไปทะเลาะด้วยก็ไม่สนุกอีกนั่นแหละ ฉะนั้นการกลั่นแกล้งจึงไม่ใช่เรื่องสนุก
อ่านเรื่องอื่น ๆ
อย่าปล่อยให้พรสวรรค์กลายเป็นปมด้อยเพราะคำ บูลลี่
ท่านเวาะห์ โต๊ะกือปะ กับคำบูลลี่ ช้างขี่ช้าง และคำขอโทษของภาวะผู้นำ
ไขมันต่างหากที่หด ไม่ใช่ขา บูลลี่ ในถ้อยคำชวนยิ้มของแม่ค้าก๋วยเตี๋ยว
